Nadszedł grudzień i Rzym przystraja się powoli na nadchodzące święta, nawet jeśli w tym roku to nie będzie wielki bal. Miasto stara się jednak uciec na wszystkie sposoby od listopadowej szarości, chcąc dać mieszkacom nadzieję na lepsze jutro. Oprócz tradycyjnych miejsc, pełnych świateł i ozdób świątecznych, do tegorocznych bożonarodzeniowych atrakcji dołączył też spektakl świetlny na Piazza Navona.
Zwiedzanie regionu Lacjum, jako odskocznia od codziennego Rzymu, to mój pomysł na jesienne weekendy. Często wybieram dwie lub trzy miejscowości położone niedaleko siebie i w ten sposób bardzo aktywnie spędzam dzień.
Barokowe Lecce przyciąga uwagę przechodnia praktycznie co krok. To jedno z tych miejsc, gdzie warto patrzeć cały czas w górę, a nie pod nogi, bo inaczej umknie nam sporo pięknych detali.
W tym roku znacznie bardziej niż kiedykolwiek czułam wdzięczność za moje codzienne włoskie wakacje. Włoskie wakacje o poranku, w drodze do pracy, czy po wyjściu z biura. Wystarczyło niewiele, by każdego dnia poczuć ten wakacyjny stan swobody. Czasami był to popołudniowy spacer na Kapitol, by popatrzeć może po raz tysięczny na położone poniżej Forum Romanum, a innym razem zatrzymanie się na chwilę przy kolejnej fontannie lub na akurat mijanym placu w centrum miasta.
Manduria – i znów Apulia poza głównym szlakiem. Taką Apulię lubię najbardziej. Za intensywną zieleń napotkanej przypadkowo przy drodze opuncji, za specyficzny kolor kamienia, z którego budowano tu kiedyś domy. I jeszcze za ciepłe mocne światło, które znajduję tylko na południu Włoch.
Muzea Watykańskie były na mojej liście rzymskich powrotów od lat. W końcu się doczekałam. I chyba nie mogłam wyobrazić sobie piękniejszego zwiedzania.
Sugestywa Oria skradła już wiele serc, również dlatego, że jest mniej turystyczna. Wejście do ścisłego centrum przez którąś z miejskich bram zapowiada dodatkowo powolną podróż do przeszłości.
Miasta widma fascynują siłą woli przetrwania. Celleno Borgo Fantasma to jeden z kilku przykładów opuszczonych miasteczek w Lacjum, które warto odwiedzić.
Bardzo czekam na ten moment, gdy znów spojrzę na plac Navona z wysokości eleganckiej kawiarni Terrazza Borromini. To mój ulubiony „sky bar” w Rzymie. Z żadnego innego miejsca nie widać takiego miasta jak stąd.
Nigdy tak bardzo nie odczułam że Rzym to citta’ eterna (wieczne miasto), jak podczas ostatnich dwóch miesięcy. Tych szczególnych dwóch miesięcy, gdy włoska stolica była całkowicie zamknięta…