Osada Montemerano – zbudowana wieki temu z charakterystycznego kamienia, i tak zresztą do dzisiaj prezentująca się zabłąknemu tu przechodniowi – to naoczne świadectwo architektury średniowiecza. Początki miejscowości sięgają XIII stulecia, niemniej jednak już w dwieście lat później stanowiła imponującą i ważną z punktu widzenia okolicy twierdzę.
Budynki jej niewielkich domostw są zadbane w najmniejszych szczegółach. Większość maleńkich ganków zdobi bujna roślinność, a w oknach pobłyskują śnieżnobiałe koronkowe firanki.
 |
| Zaułki w miejscowości, pamiętające odległe wieki średnie |
Montemerano usytuowane jest na wzgórzu, stąd też z położonego tuż obok Placu Kościelnego (Piazza della Chiesa) tarasu widokowego, rozciąga się zjawiskowa panorama toskańskiej przyrody, z jej liczącymi setki lat gajami oliwnymi.
 |
| Widok na toskański pejzaż z tarasu panoramicznego |
Miejscowość zamyka gruby pierścień średniowiecznych murów, ponad którymi wznoszą się zróżnicowane w swoich formach wieże.
 |
| W dali Wieża św. Wawrzyńca (Torre di San Lorenzo) |
Raz po raz wyłaniają się też zza nich najstarsze kamienice, które pamiętają jeszcze osławione na tych terenach walki o wpływy, toczone przez możne toskańskie rody.
 |
| Fragment murów miejskich okalających miejscowość |
W zupełnie inną rzeczywistość przeniesie przechodnia miejscowy kościół św. Jerzego (Chiesa di San Giorgio). W jego wnętrzu znajdują się renesansowe freski, obrazy i dekoracje. Jest tam również pewien osobliwy obraz z połowy XV w., w którego prawym dolnym rogu zobaczyć można precyzyjnie wycięty okrąg. Mówi się, że dziura miała służyć do przemieszczania się kotu jednego z księży, gdyż obraz zastępował przez pewien czas drzwi do spiżarni. Zadaniem kota było natomiast przeganianie z tego miejsca zbyt natrętnych szczurów i musiał mieć ku temu absolutną swobodę ruchu.
 |
| Kościół św. Jerzego (Chiesa di San Giorgio) |
