Umbria i Toskania, sąsiadujące ze sobą regiony które bardzo często przeplatają się w czasie moich włoskich wędrówek. Niekiedy o poranku jestem w pierwszym z nich, aby następnie spędzić popołudnie w tym drugim. Podobne do siebie pod wieloma względami, różnią się jednak na tyle, że nie mam nigdy wątpliwości w jakim celu udaję się do zielonej, mniej turystycznej Umbrii, a w jakim do magicznej, wprost idealnej Toskanii, o której napisano już chyba wszystko. Najbardziej lubię jednak takie miejsca, gdzie będąc w jednym z regionów, widzę na horyzoncie ten drugi: jak zdarza się w malowniczym umbryjskim Castiglione della Pescaia nad Jeziorem Trazymeńskim (Lago Trasimeno). Sprzed grubych murów miejskich można zobaczyć położone na przeciwległym wzgórzu słynne toskańskie Montepulciano oraz prowadzącą doń, dokładnie prostą drogę.

Średniowieczna, najstarsza część Montepulciano, wznosi się na wysokości 605 m.n.p.m.

Montepulciano jest jednym z najwyżej położonych miasteczek Toskanii. Zwiedzając je, nie sposób nie zachwycić się jego sennością i wciąż żywą tutaj średniowieczną atmosferą. Lubię podziwiać centrum miejscowości z którejś z okolicznych winiarnii, przy lampce słynnego lokalnego wina Nobile – o kolorze głębokiego rubinu i złożonym, bogatym bukiecie. Tradycja uprawy winorośli jest znakiem firmowym Montepulciano. Rozpoczęli ją już w czasach starożytnych Etruskowie, a od XIV stulecia datowany jest oficjalny eksport miejscowego wina. Jak przekazują dokumenty historyczne, lokalny trunek docenił w XVI w. sam papież Paweł III.