Przechodząc ostatnio przez bramę miejską dawnych murów cesarza Aureliana przy Piazza del Popolo – tzw. Porta del Popolo – przypomniałam sobie przeczytane niegdyś historie, dotyczące tych eleganckich okolic. Legendy mówią np., że właśnie na tym placu znajdował się wieki temu grób rzymskiego imperatora Nerona, nawiedzany nocą przez wiedźmy i demony. Zmęczeni ich hulankami mieszkańcy, sfinansowali budowę stojącego tu do dzisiaj kościoła Santa Maria del Popolo, którego potęga miała przegonić z placu złe moce. Historia podaje, że tak właśnie się stało: od chwili rozpoczęcia budowy świątyni, w tutejsze okolice powrócił spokój.

Po drugiej stronie bramy – oddalony o kilkaset metrów – rozpościera się Park Villa Borghese, jeden z najpiękniejszych w Wiecznym Mieście. Bogaty w zjawiskowe rzeźby, 224 popiersia postaci światowej kultury i polityki, wzsyukane w swoich formach fontanny oraz ukryte wśród roślinności kamienice o wyszukanych zdobieniach. Znajdują się tu również liczne świątynie – wzorowane na architekturze starożytnych budowli, wpisane do Księgi Rekordów Guinnessa – najmniejsze kino na świecie, a także jedyny w swoim rodzaju zegar wodny i kilka muzeów – w tym znajomo brzmiąca Villa Poniatowski. Z posiadłością związana jest też historia Camillo Borghese, męża siostry Napoleona – Pauliny Bonaparte. Mówi się, że łatwego życia to on z nią nie miał… Ale to już zupełnie inna opowieść, do której bardzo chętnie kiedyś powrócę.

Różne zaułki parku Villa Borghese