Pomyślałam o „dzikich plażach” i od razu przypomniała mi się piosenka „Już nie ma dzikich plaż”, w wykonaniu Ireny Santor i Pawła Kukiza. Pamiętam, że taki porządny x lat temu, duet ten robił dość mocne wrażenie. Zresztą, jak powszechnie wiadomo, to drugie z nazwisk jest wciąż gorące, jak co najmniej sardyńskie słońce w pełni lata. Sprawy polityczne zostawiam jednak innym i radośnie wracam do moich włoskich podróży. Tym razem w poszukiwaniu dzikich plaż na Sardynii…

Bo tak prawdę powiedziawszy, wspomnieni wyżej wykonawcy mylili się (na szczęście!) co do tych dzikich plaż, mówiąc że już ich nie ma. Wprawdzie śpiewali o polskiej Juracie, a ta z pewnością zmieniła się mocno w ostatnich latach. Zmieniła się też i włoska Sardynia ale wciąż jeszcze są tu plaże, na których można poczuć się niczym rozbitek na bezludnej wyspie… Zdecydowanie warta odwiedzin jest np. Cala Biriola w gminie Baunei. Chociaż wcale nie jest łatwo tam dotrzeć, bowiem trzeba przypłynąć łódką lub wysilić się na dość intensywny marsz wzdłuż przepięknej trasy trekkingowej. Podjęty trud wynagradza jednak moment, gdy dociera się na miejsce: w dole porośnietych przez jałowiec skał, rozpościera się skrawek piaszczystego białego wybrzeża, przechodzący najpierw w turkusową, a później w błękitną taflę przezroczystej wody. To idealne miejsce do nurkowania i snorkelingu. Amatorzy wspinaczek nie powinni za to ominąć plaży Su Tingiusu w miejscowości Mari Ermi. Po kąpieli można oddać się pasji wspinaczkowej po znajdujących się tuż obok skałkach: widok z góry nie ma sobie równych. Natomiast w pobliżu należącej do terytorium Sardynii wyspy Isola di San Pietro (Wyspy św. Piotra), jest mało uczęszczana plaża o nazwie Piscinas – jej naturalne piękno potęgują otaczające ją wydmy, jedne z najwyższych w Europie. Wśród innych wartych poznania części sardyńskiego (bezludnego) wybrzeża jest też plaża Cala Sinzias, ukrywająca się za lasem eukaliptusowym. Powiada się, że to właśnie ona może pochwalić się najbardziej przejrzystą taflą wody na wyspie. Nic tylko przekonać się o tym osobiście…